در حال حاضر پیچیده ترین مشکلات در تولید توسط پرینترهای ۳D حل شده است. خبرها حاکی از این است که ناسا اقدام به استفاده از آنها کرده است و آژانس تست قطعات موتور موشک ادعا می کند که قطعات تولید شده توسط این چاپگر ها می توانند فشار های ناشی از پرتاب موشک در فضا را تحمل کنند.
تاکنون محققان هیچ تفاوت فاحشی بین قطعات تولیدی با این دستگاه ها و قطعات تولید شده توسط ابزار سنتی و قدیمی پیدا نکرده اند. اجزای موشک در آزمایش حرارتی mainstage 11 که قرار گرفته اند در مجموع از ۴۶ ثانیه که در درجه حرارت سوزان بین ۳۳۰۰ سانتیگرداد (۶۰۰۰ فارنهایت) مواجه شدند منفجر شدند اما قطعات ۳D با استفاده از اکسیژن و گاز هیدروژن مایع بدون شکستن و منفجر شدن باقی مانده اند.
ساندار ایلام گرین (Sandra Elam Greene) که در نظارت این آزمون قرار دارد در این باره می گوید ” انژکتور ۳Dچاپ به زیبایی تمام در این آزمون باقی مانده است”.
این توسعه گامی در مسیر درست برای تولید قطعات موشک بجای ساخت وساز این قطعات از راه های بسیار گران موجود در حال حاضر است. استفاده از قطعات ۳D چاپ بسیار مقرون به صرفه است و می تواند با کاهش بودجه مصرفی بسیار مناسب باشد. در حال حاضر یک انژکتور موشک که به طور سنتی ساخته شود شش ماه زمان می گیرد و ۱۰۰۰۰ دلار هزینه دارد اما ساخت این قطعه با پرینتر های ۳D سه هفته بیشتر طول نمی کشد و با صرف هزینه ۵۰۰۰ دلار انجام می گیرد.
Chris Singer مدیر اداره مهندسی این مرکز می گوید ” موتور موشک بسیار پیچیده است و با صدها نفر از افراد بسیار منحصر به فرد این کار انجام داده می شود که بسیاری از تامین کنندگان به طور معمول به ساخت و مونتاژ این قطعات می پردازند به آزمایشهای متعدد بر روی آن می پردازند که اگر بتوانند در ساخت آنها از راههای مقرون به صرفه استفاده کنند طبیعتا در ساخت راکت های آینده بی تاثیر نمی باشد”
همچنین ناسا در حال ساختن یک چاپگر است که امیدوار است در ایستگاه فضایی بین المللی ISS در سال آینده استفاده خواهد شد. این دستگاه همچنین می تواند به تولید اشیاء مربوط به فضانوردان نیز بپردازد که بتوانند از این اشیاء وقطعات در سفرهای خود استفاده کنند.
