یک سفره ماهی سایبورگِ ساخته شده از سلول‌های قلب موش که با استفاده از نور شنا می‌کند را تماشا کنید!!

آن‌ها یک هیولا ساخته‌اند! یا حداقل یک سفره ماهی سایبورگ به اندازه یک سکه که از سلول‌های قلبی موش ساخته شده که می‌توان آن را بوسیله نور در زیر آب کنترل کرد. در ادامه با دیجی ربات همراه باشید.
این ساخته توسط آقای کوین کیت پارکر از انجمن وایس از دانشگاه هاروارد و تیم تحقیقاتیش طراحی شد. این سفره ماهی یک ربات نرم است با ۱۶ میلی‌متر طول، دارای اسکلتی از جنس طلا که توسط پلیمر انعطاف‌پذیر پوشانده شده است. فیبرهای عضلانی آن تقریباً از ۲۰۰۰۰۰ سلول قلبی موش ساخته شده که به صورت لایه‌ای برروی هم قرار دارند. پارکر می‌گوید:”مواد ساخت و ساز من،زنده هستند.”

برای به حرکت در آوردن این ربات کوچک، تیم تحقیقاتی، تغییراتی را بر روی ژنهای سلول‌های قلبی موش انجام دادند تا آن‌ها به نور حساس شوند. وقتی این سفره ماهی در معرض نور قرار میگیرد، سلول‌ها منقبض می‌شوند و لایه‌های تشکیل شده از آن‌ها مانند یک پمپ بر روی اسکلت فشار می‌آورند و به این شکل این ربات کوچک می‌تواند حرکات یک سفره ماهی واقعی را تقلید کند. پارکر می‌گوید:” ما در مقایسه با کاری که طبیعت انجام می دهد متقلبی بیش نیستیم؛ اما به هرحال جواب می‌دهد! ”
تابش فرکانس‌های ویژه‌ای از نور به ربات، یک موج انقباضی ایجاد می‌کند که در سرتاسر جسم ربات پخش می‌شود و آن را مواج می‌کند. فرکانس‌های مختلف باعث می‌شود که ربات با سرعت‌های متفاوتی حرکت کند. با تاباندن نور به یک طرف از جسم ربات قبل از طرف دیگر، ربات چرخش انجام می‌دهد. با کنترل کردن آن بوسیله نور به این شکل، ربات با موفقیت یک مسیر با مانع را شنا کرد.

سفره ماهی مصنوعی یک ماشین زنده است، اما پارکر می‌گوید که هنوز فاصله زیادی با ربات‌های پیچیده‌تری که از بافت زنده ساخته شده‌اند، داریم. ما هم‌اکنون در ابتدای آموختن چگونه استفاده کردن از سلول‌های زنده به عنوان مواد اولیه هستیم، که یک چالش است زیرا این سلول‌ها برای زنده ماندن نیاز به شرایط ویژه‌ای دارند.
در گذشته، پارکر عضو تیم تحقیقاتی بود که عروس دریای سایبورگ را ساختند که در آن نیز از بافت قلب استفاده شده بود. اما طراحی و کنترل آن بسیار ساده‌تر از ربات سفره ماهی بود.

ربات سفره ماهی سایبورگ دیجی ربات

اما هدف نهایی پارکر، ساخت ربات‌های زنده نیست. بلکه این ساخته ها، برای او راهی است برای درک بهتر کارکرد انقباضات عضلانی و بیماری‌های قلبی. پارکر می‌گوید:” علاقه‌ی واقعی من، ساختن یک قلب است.” او همچنین در ساخت ارگان‌های کوچک بدن شرکت داشته است که در نهایت می‌تواند به ساخت ” انسان بر روی یک تراشه” ختم شود.

هانو مِیِر از دانشگاه بیلفلد آلمان است و ربات‌های زیستی الهام گرفته زیادی را توسعه داده است. او می‌گوید که سفره ماهی سایبورگ نمونه‌ی خوبی است برای پی بردن به چگونگی ساخت یک مدل ساده شده از طرز زندگی که با محیط اطرافش تعامل دارد. او می‌گوید:” ترکیب بخش‌های زنده و مصنوعی، بینش ساخت یک سیستم بیوهیبریدی را ایجاد می‌کند که می-تواند رابطی برای رسیدن به ساخت مغز ماشینی باشد.”
پس از ساخت و تسلط کامل برروی ربات سفره ماهی، پارکر و تیمش درحال کار برروی موجود دریایی پیچیده‌تری هستند. او می‌گوید:” باید صبر کنید تا ببینید چه چیزی است! “