AlterEgo یک گجت پوشیدنی است. کاربر را قادر می‌سازد بدون هیچ ارتباط صوتی و یا حرکتی با یک دستگاه کامپیوتری منشی با هوش مصنوعی ارتباط برقرار کند. گفتار توسط سیگنال‌های عصبی داخل عضلات مشخص می‌شود. گفتاری که توسط سیستم AlterEgo گرفته شده، می‌تواند در سکوت به صورت طبیعی ارتباط برقرار کند. یا حتی مانند هدست خروجی صدا دریافت کند. سیستم AlterEgo برای ارتباط در حالت سکوت کاربر با دستگاه و سطح دقت آن ۹۲% در کلمات است.
دستیارهای صوتی حال حاضر در فرم‌های مختلف وجود دارند. پیشرفت‌های اخیر در روش‌های تشخیص گفتار انجام شده است. کاربران را قادر می‌سازد تا با یک دستگاه محاسباتی تعامل داشته باشند. رابط‌های صوتی که در حال حاضر مستقر هستند. دستگاه‌های محاسباتی تلفن همراه به عنوان دستیار شخصی هوشمند مانند: سیری، الکسا، کورتانا و … قرار دارند. همچنین در دستگاه‌های دیگر مانند: Google, Home, Amazon Echo, Social robots و… و دستگاه‌های مخابراتی مانند: گوشی‌های هوشمند، اسکایپ و … تمام سیستم‌های فوق خدمات‌شان را بر اساس صدا ارائه می‌کنند. همگی در تعامل محدودیت‌های مشترک دارند.
محدودیت سیستم‌های موجود
- این دستگاه‌ها همیشه فعال و به گوش هستند برای همین هر کابر دیگری می‌تواند خواسته یا ناخواسته ورودی صوتی به آن‌ها انتقال دهد.
- در این سیستم‌ها گفتار پخش می‌شود و کاربر باید گفتگوی کلامی داشته باشد. بنابراین حریم خصوصی کاربر حفظ نمی‌شود.
- استفاده از جمله‌های طولانی و گفتگوی زیاد با این دستگاه‌ها ممکن نیست.
- ارتباط مکالمه با این دستگاه‌ها فقط از راه نزدیک ممکن است.
معرفی گجت AlterEgo دستیار شخصی
چشم انداز همبستگی بین انسان‌ها و دستگاه روزبه‌روز در حال پیشرفت است. گجتها هم‌اکنون تبدیل به بخش‌های ذاتی زندگی امروزه شدند. تلفن‌ها و کامپیوترها و برنامه‌های جستجوگر دارای ورودی صوتی برای ارتباطات هستند. با توجه به پیشرفت‌های صورت گرفته هنوز از مصنوعات خارجی برای ارتباطات استفاده شده و این پروژه تحقق کامل همزیستی انسان و ماشین‌آلات است. گجت پوشیدنی AlterEgo به عنوان یک رابط گفتار خاموش و پوشیدنی ارائه شده است. گجت پوشیدنی AlterEgo اجازه می‌دهد تا کاربر برای ارائه متن دلخواه خود به محاسبات دستگاه یا افرادی که از زبان طبیعی استفاده می‌کنند، با جنبش‌های عضلانی قابل تشخیص و بدون صدا این کار را انجام دهد. ارتباط برقرار کند و با زبان طبیعی و بدون هیچ اقدام قابل مشاهده‌ای هرچیزی را بیان کند. به طور کلی AlterEgo دارای سه بخش اصلی است. گجت پوشیدنی AlterEgo به کاربران اجازه می‌دهد تا به صورت خصوصی و یکپارچه با رایانه‌های شخصی خود ارتباط برقرار کنند.
- رابط پوشیدنی دو طرفه (دستگاه گفتار خاموش)
- ورودی‌های عصبی مورد نیاز (برای تشخیص سخن گفتن در سکوت)
- نمایش گفتار خاموش بر اساس تشخیص اطلاعات (به عنوان پلت فرم رایانه شخصی)
بخش‌های گجت پوشیدنی AlterEgo
- انتقال داده‌ها از طریق سیگنال‌های عصبی عضلانی از سطح پوست کاربر توسط ماسک پوشیدنی Altergo
- میزان دقت گجت پوشیدنی AlterEgo بسیار زیاد است. نباید دهان را بدون نیاز باز و یا هر صدایی را تولید کرد. زیرا برای هر تغییر عضلانی تفسیر کد گذاری شده است.
- در یک آزمون استاندارد تشخیص دقت این سیستم ۹۲% است. این سیستم نیازی به یک سیستم واحد و مشخص ندارد،بلکه نیازمند به کار بر و و لمس و همگام سازی کلمات در تلفظ است.
- این سیستم یک سیستم پوشیدنی قابل حمل است که فقط به کاربر نیاز دارد برای آن کار می‌کند و به دستگاه‌های محاسباتی دیگر به صورت بی‌سیم متصل می‌شود.
- بر خلاف پیشنهادات مغز کامپیوتر BCI مانند: fNIRS, DOT, fMRI, EEG و … مبتنی بر پلت فرم دسترسی به اطلاعات خصوصی نیست. رابط عصبی در گجت پوشیدنی AlterEgo از طریق اندازه‌گیری سیگنال‌های عصبی صورت و گردن فعال می‌شود. این نویز الکتریسیته از لوب فرونتال قشر مغزی می‌آید.
عضلات صورت انسان
انتشار یک پیام عصبی از طریق یک اتصال عضلانی باعث انتقال داده می‌شود. الگوهای مختلفی از عضلات صورت و گردن به هنگام صحبت کردن وجود دارد. همانطور که گفته شد در گجت پوشیدنی AlterEgo به جای استفاده از صدا روش تفسیر عضلانی استفاده شده است. در میان عضلات مختلف درگیر در گفتار، تمرکز این سیستم روی حنجره و مناطق هایوئید باکال و مناطق اطراف دهان است. شامل هفت نقطه هدف بر روی پوست می‌باشد. در قدم‌های اولیه ۳۰ نقطه مورد بررسی قرار گرفت که این نقاط رتبه بندی و فیلتر گردید تا به ۷ نقطه اصلی در مکالمه دست یافته شد.
هفت نقطه اصلی عبارتند از:
- Mental
- Inner Laryngeal
- Outer Laryngeal
- Hyoid
- Inner Infra-Orbital
- Outer Infra-Orbital
- Buccal
بخش فنی گجت پوشیدنی AlterEgo
ضبط سیگنال توسط سنسورهای قرار گرفته روی عصب عضلات صورت می‌گیرد. سپس داده‌ها از طریق الکترودهایی با قطر ۱٫۴۵ میلی‌متر و از جنس پلی اتیلن و استیل انتقال می‌یابد. سپس جمع‌آوری و پردازش می‌گردد. جریان سیگنال‌ها تصحیح شده و در قسمت پردازش تبدیل به مقادیر ۰ و ۱ می‌شود. سپس کد شده به سیستم محاسبات تلفن همراه از طریق شبکه بی‌سیم ارسال می‌شود. دستگاه اطلاعات را دریافت کرده و سرور میزبان با استفاده از مدل تشخیص به طبقه بندی کلمات می‌پردازد.
تحلیل طراحی گجت AlterEgo
AlterEgo یک گجت پوشیدنی و برمبنای ایده Future Design طراحی شده است. Future Design همان طراحی میتنی بر آینده می‌باشد. همانطور که می‌دانید علم و تکنولوژی هرروز در حال پیشرفت است و بشر برای داشتن زندگی راحت‌تر از تکنولوژی استفاده می‌کند. بسیاری از اختراعات ثبت شده حاصل تفکر Future Design بوده است. با فکر به آینده و برطرف کردن نیازهای کنونی محصولاتی به بازار ارائه گردید. گجت پوشیدنی AlterEgo پیشرفتی در زمینه ارتباطات است و موجب همبستگی بیشتر بین انسان و دستگاه می‌گردد. این گجت پوشیدنی راهکاری برای ارتباط هرچه راحت‌تر و امن‌تر با با دستگاه‌های دیگر در سکوت و به صورت خصوصی است. همانند تصویر زیر با اتصال به ۷ نقطه مشخص سده داده‌ها را دریافت کرده و به صورت کد به دستگاه انتقال می‌دهد.
همانطور که گفته شد ریشه اصلی ایده این گجت از Future Design گرفته شده و طرح اولیه و ابداء آن را رقم زده است، لیکن در نهایت کالای تولید شده بر مبنای طراحی مینیمال است. مینیمالیسم یا ساده‌گرایی به معنای طراحی هرچه ساده‌تر یک محصول متناسب با عملکرد است. در طراحی مینیمال از هرگونه گزافه گویی صرف نظر می‌شود. طراحی این گجت با اولویت عملکرد و فراهم کردن احساس راحتی صورت گرفته است. همچنین به علت اینکه گجت پوشیدنی AlterEgo ری صورت قرار می‌گیرد، نیاز به حفظ عناصر زیباشناسانه و توجه به ظاهر فردی به سبک مینیمال داشته است. تا در ظاهر فرد تاثیر منفی نگذارد و همینطور چشم‌گیر و یا خسته کننده نباشد. متریال استفاده شده در این گجت برای راحتی هر چه بیشتر کاربر لاستیک نرم و سبک انتخاب شده است. این موضوع برای پوست صورت هیچگونه آسیبی را ایجاد نمی‌کند. همچنین به حدی سبک باشد تا در استفاده مداوم از محصول کاربر را خسته نکند. گجت پوشیدنی AlterEgo طرح ابتدایی نسل‌های آینده خود می‌باشد و برای همین مسلماً در آینده از حیث طراحی و عملکرد شاهد تغییرات شگرفی در این محصول خواهیم بود.
گروه سازنده AlterEgo
Hofe و همکارانش در سال ۲۰۰۸ با استفاده از سنسورهای اندازه‌گیری روی زبان به بررسی تغییرات آن پرداختند. Bumberg و گروهش در سال ۲۰۱۰ با استفاده از ایمپلنت مستقیم مغز و موتور گفتاری Cortex توانست به صورت محدود به واژگان برسد. Florescu و همکارانش در سال ۲۰۱۰ با استفاده از دستگاهی مشابه دستگاه سونوگرافی برای توصیف دستگاه صوتی می‌پردازد. در سال ۲۰۱۳ Fegan و گروهش از حسگرهای دائمی برای ضبط استفاده کردند. تا اینکه نهایتآ S.Kapur ,A.Kapur و P.Maes توانستند AlterEgo را ابداع کنند.
در پایان نظرات و پیشنهادات خود را با ما درمیان بگذارید و با اشتراک گذاری این آموزش در شبکه های اجتماعی , از وبسایت دیجی اسپارک حمایت کنید.
خیلی جالب بود ، این دستگاه کارایی خیلی زیادی میتونه داشته باشه ، هم در عرصه پزشکی ، هم نظامی و عمومی ، به عنوان مثال میتونه یک راه ارتباطی برای صحبت کردن بدون ایجاد سر و صدا باشه ، یا میتونه برای تشخیص علائم صوتی افراد لال و تبدیل اونا به صوت استفاده بشه و …
با سلام
سپاس از همراهی شما