در دیجی اسپارک به مطالب گوناگونی پرداختیم و امروزهم به معرفی پلاستیک قابل ترمیم با آب خواهیم پرداخت که میتواند در بسیاری از موارد برای ما کاربرد داشته باشد.
اگر کابل های اقیانوس ها و موارد پزشکی پس از تخریب قابلیت ترمیم داشتند چه می شد؟ با وجود قابلیت خود ترمیمی دیگر نیازی به ترمیم و تعمیر نبود و جراحی های سنگین و سخت و همچنین رفتن به مکانهای سخت و پرمخاطره مشکل نبود.
برای این مشکل دانشمندان دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا به کشف موضوع تازهای پرداختهاند. این دانشمندان نوعی پلیمر قابل انعطاف ساختهاند که پس از قرار گرفتن در معرض آب و فشار خود را ترمیم میکند و برپایه شکل کلی بدن ماهیهای مرکب ساخته شده است.
این تیم با جمع آوری نمونههایی از دندانههای مکنده سطح بدن اختاپوس از اقیانوسهای مختلف دنیا کار خود را شروع کرد. با توجه به دادههای جمعآوری شده مشخص شد همه آنها حاوی یک پروتپین ویژه هستند که خاصیت خود ترمیمی را برای این آبزیان فراهم میکند.
اما مقداراین پروتئین در هر کدام از اختاپوسهای بررسی شده خیلی کم بود و برای به دست آوردن مقدار کافی از این ماده باید تعداد زیادی از این جانور را مورد استفاده قرار داد.
در مقابل دانشمندان از نوعی باکتری برای تولید این پروتئین در محیط آزمایشگاهی بهره گرفتند تا از آن در ساخت پلیمر مورد نظر خود استفاده نمایند. با توجه به این که از دو بخش ساخته شده است کو پلیمر خوانده می شود که دارای یک بخش نظاممند که از رشته های آمینو اسید با پیوندهای هیدروژنی ساخته شده است و یک پروتین ترمیم کننده که شکلی نامنظم دارد.
در آزمایشگاه برای بررسی نتیجه مقداری از این ماده به دو نیم برش تقسیم شد و سپس روی نقاط برش مقداری آب گرم ریخته شد و فشار کمی بر آن وارد شد.سپس پس از مشاهده نتیجه این دو قسمت به یکدیگر متصل شدند و زمانی که دانشمندان نمونههای ترمیم شده را در معرض تستهای تعلیق وزن قرار دادند مشاهده کردند که استحکام آن درست هم اندازه با قبل از زمان برش خوردن است. و هیچ تغییری نکرده است.
پروفسور دمیرل گفت: با توجه به خاصیت خود ترمیمی این ماده می توانیم از این ماده در ترمیم زخمها و جراحیهای سخت و مواردی که امکان عبور ومرور در آن سخت است استفاده نمائیم.