مصرف چایی و مواد کافیئن دار در کشور ما بسیار مورد توجه است به خصوص چایی که به عنوان یک نوشیدنی در اکثر مراسمات و میهمانیها به عنون پذیرایی مورد استفاده قرار میگیرد. بنابراین تولید چای قهوه و درصدر هستند. با توجه به این که قهوه هیچ گونه آلودگی زیستی برای محیط ندارد ولی سالیانه میلیون ها تن دانه قهوه تولید میشود و به همراه سایر ضایعات موادغذایی و سبزیجات دور ریخته میشود. دانشمندان برای استفاده از این مواد دور ریز راه حل مناسبی پیدا کردهاند که در ادامه در دیجی اسپارک به معرفی آن میپردازیم.
دانشمندان به استفاده بهینه از دانههای قهوه به عنوان مادهای برای جذب کربن نمودهاند که گاز متان را از اتمسفر پاک میکند.
محققان انستیتوی ملی علوم و فناوری(UNIST) کره جنوبی برای توسعه ماده جدید، دانه های قهوه مصرف شده را در محلول هیدروکسید پتاسیم مخلوط کرده و آنرا حرارت دادند تا ترکیب حاصله به دمای ۶۵ درجه سانتی گراد برسد و ۲۴ ساعت آنرا هم زدند. سپس آن را در اجاقی با دمای ۱۰۰ درجه سانتی گراد خشک کردند و در نهایت آن را به کوره آرگون-اتمسفر انتقال دادند و در معرض درجه حرارت ۷۰۰ الی ۹۰۰ درجه سانتی گراد گذاشتند تا خاصیت جذب کربن آن فعال شود. سپس در مدت زمانی کمتر از یک روز ماده جذب کربنی با خاصیت جذب فوق العاده بوجود آمد.
یکی از مزایای این طرح به استفاده از مواد دوریختنی برمیگردد که به طور مثال دانه قهوه نیز جز این دسته میباشد. ولی با توجه به زمان مورد نیاز برای تولید ماده جذب کربن باید در پی راهی برای کاهش زمان تولید بود.
با توجه به ادعاهای تولید کننده فکر ساختن ماده ای برای استفاده جهت جذب گاز گلخانهای متان نیز از دانههای قهوه فعال شده است. ایده استفاده از دانههای قهوه برای مادهای به عنوان جاذب کربن نیز در هنگامی که یکی از تولید کنندگان در حال صحبت با همکاران و نوشیدن قهوه بود شکل گرفت و به این ترتیب گام مهمی در استفاده از مواد دور ریز و پاک سازی کربن برداشته شد.
محققان می گویند قابلیت جذب دانه های قهوه بعد از فعال سازی بسیار بالاست و میزان جذب گاز آن تحت فشار هم قابل توجه است.
بنا به ادعای محققان ماده جدید در زمینه جذب و ذخیره سازی متان از جو دارای مزیت خاصی است زیرا این ماده پس از اتمام ظرقیت جذب به عنوان مادهای برای سوخت استفاده میشود که نسبت به سوختهای فسیلی آلودگی کمتری دارد و پاک تر میباشد.
تیم محققان همچنین به عنوان بخشی از این پروژه، توانایی ماده جدید را در جذب هیدروژن در درجه حرارت منفی نیز نشان دادند، درحالی که هدف نهایی توسعه ذخیره هیدروژن در دانه های قهوه فعال طی درجه حرارت بالاتر است تا ماده حاصله برای کاربردهای معمول عملی تر باشد.