مدت ۲۵ سال است که شخصی به نام سیمور کیاهی رویای دویدن و جهیدن مانند حیوانات را در سر می پروراند. در سن ۱۲ سالگی هنگامی که در حال تماشای برنامه ایی در مورد کانگوروها بود و گوینده در مورد چگونگی جست و خیز کانگروها با تاندونهای فنری در پاهایشان صحبت میکرد؛ جرفه این کار در ذهنش زده شد که چگونه میشود از این عملکرد برای راه رفتن انسان استفاده کرد. او با الهام گرفتن از حیوانات، کشیدن طرح اولیه این کار را شروع کرد.
در سن هفده سالگی، او برای اولین با استفاده از کفشهای کهنه اسکیت، لوله های فولادی و طناب بانجی نمونه اولیه ایی از این وسیله ساخت.
در حال حاضر با پاور اسکیپ یا کفشهای فنری که وی ساخته می توان ۴۰ کیلومتر در ساعت حرکت کرد. مخترع این کفش ها امیدوار است که با تغییراتی که در فنرها وقطعات این کفش ایجاد خواهد کرد سرعت آن را به ۶۵ کیلومتر در ساعت افزایش دهد.
سیر تکاملی کفشهای فنری
سیمور کفش های فنری خود را در سال ۲۰۱۰ با استفاده از مفتول های مشبک و فایبر گلاس که از فنرهای ساخته شده با فولاد و طناب بانجی نیرو میگرفت ارتقاء بخشید. با این سری از کفشها می شد ۲۵ تا ۵۰ سانتیمتر بالاتر از سطح زمین جهید و حرکت کرد.
وی همچنین در سال ۲۰۱۲، برای کاهش وزن نمونه ایی که ساخته بود از فایبر گلاس و آلومینیومی که در صنعت هواپیماسازی استفاده میشد بهره برد، و همینطور فنرها را با فنری که با لاستیک مقاوم و ضخیمی تقویت شده بود تعویض کرد.
در حال حاضر از آلومینیوم و فیبر کربن برای استحکام سازه اصلی کفش و برای ثابت کردن آن به پا، از قفل تخته اسکی استفاده شده است.
