تصویر ظریف و کوچکی از یک پری که در هوا معلق است. وقتی شکل شناور در هوا را لمس می کنید مثل کاغذ سنباده بسیار خشن است. مانند این است که من، این مطلب را از یک داستان علمی تخیلی گرفته باشم و برای شما توضیح بدهم ولی اصلا این طور نیست و این پری کاملا واقعیت دارد.
این واقعیت را فردی به نام Yoichi Ochiai و گروهی از محققان همکار او به وجود آورده اند.این تیم استفاده کرده است از انبوهی از لیزر ها و لنز و آینه و این هولوگرام معلق در هوا را ایجاد کرده اند تا انسان بتواند آن را لمس کند. این هولوگرام هم اکنون می تواند بدون سطوح دو بعدی حرکت کند و وارد جهان بی حد وحصر سه بعدی شود. این هولوگرام ها قابل لمس هستند و آنها با کسی که آن را لمس کند، تعامل هم برقرار می کنند. به این صورت که وقتی قلب یک Holo را لمس می کنند به دو تکه شکسته می شود و یا وقتی یک جا را انتخاب و تیک بزنند در همان جا ظاهر می شود.
این هولوگرام با استفاده از یک لیزر، انفجار فوق العاده کوتاه از نور را ( که این زمان بسیار کوتاه است) ایجاد می کند. در واقع لیزر بر روی یک ناحیه از ملوکول های هوا متمرکز می شود و انرژی کافی برای یونیزه شدن( آزاد کردن یک الکترون را گویند) را به آنها می دهد و از ملکول های هوا نور منتشر می شود. این مخلوط غلیظ از ذرات مثبت و منفی هوا را پلاسما می نامند. هنگامی که پوست انسان در تماس با این پلاسما قرار می گیرد در واقع هولوگرام را که ارتعاشی از مولکول های پر انرژی هوا است را لمس می کند. Ochiai، محقق اصلی، می گوید که لمس هولوگرام شبیه به لمس کاغذ سمباده، است اما دیگر شرکت کنندگان آن را بیشتر به شوک تشبیه می کنند.
هولوگرام می تواند برنامه ریزی شود که وقتی آن را لمس می کنید تغییر زمانی داشته باشد. لمس با استفاده از یک دوربین که در زیر هولوگرام قرار دارد ثبت می شود. و پس از آن اطلاعات را به یک کامپیوتر که تغییرات تصویر هولوگرام را می شود در آن دید می رساند.
این تیم کار این لیزر را با نمایش دادن یک پری که براحتی قابل رویت بود انجام دادند. تعجب نکنید که چرا محققان از پالس کوتاه نور استفاده می کنند زیرا هولوگرامی که با پالس طولانی تر مثل نانو ثانیه استفاده شود باعث سوختگی پوست انسان می شود. پس باید در پالس کوتاه unfathomably از ثانیه آن را ایجاد کنند تا اقدامات ایمن بودن هم انجام شود. از آنجا که سرعت پالس لیزر بسیار بالا است تصاویر ایجاد شده توسط این لیزر در حال حاضر تنها حدود ۱ سانتی متر مکعب است که از بازتاب ایجاد شده هم استفاده می کنند.
