از مهمترین حشراتی که در زندگی انسان ها تاثیر فراوانی دارند زنبورهای عسل هستند. در سال های اخیر به دلایل زیادی تعداد زنبورها با کاهش بسیاری روبرو شده است، که این کاهش می تواند تهدیدی برای انقراض نسل زنبورهای عسل و همینطور از بین رفتن بسیاری از گونه های گیاهی باشد. از این رو دانشمندی به نام رابرت وود و همکارانش در دانشگاه هاروارد از سال ۲۰۰۷ مشغول کار بر روی پروژه ای با نام زنبورهای رباتیک هستند.
هدف اصلی این پروژه پیدا کردن راه حلی است که بتوان در سال های آتی، نبود زنبورهای عسل را جبران کرد، از دیگر اهدافی که این محققان دنبال میکنند؛ استفاده از این ربات برای مقاصد دیگری همچون جستجو و نجات (به عنوان مثال پس از یک فاجعه طبیعی)، جستجو و اکتشاف در محل های آلوده، نظارت نظامی، نقشه برداری ونظارت بر ترافیک است.
سازه اصلی یک کندو از ربات زنبورهای عسل بصورت یکپارچه بوده و به اندازه یک سکه است و می تواند همانند زنبور واقعی با سرعت بالایی بال زده و حرکت کند؛ اما از چالشهای این طرح، میتوان دستیابی به پرواز مستقل، را نام برد. دکتر وود به د نبال این است که با ایجاد یک مجموعه از سنسورهای مصنوعی شبیه چشم یک زنبور عسل؛ قابلیت تشخیص اشیاء، کنترل و نظارت بر پرواز و تصمیم گیری را به این میکرو ربات اضافه کنند،و آنها به آینده ربات های زنبورعسل امیدوار هستند تا با پیشرفت این پروژه بتوانند به راه حل های جدیدی دست پیدا کنند.
محققان این پروژه قصد دارند تا در گام های بعدی خود بتوانند به فناوری ساخت ربات های کوچکتر دست پیدا کنند تا بدین وسیله به کمک علم پزشکی آمده و از آن برای در مان بیماریها در داخل بدن استفاده کنند.
آخرین زنبور رباتیک ساخته شده که می تواند بال کوچک خود را ۱۲۰ بار در ثانیه حرکت دهد و در یک مسیر مشخص پرواز کند.
