میلیون‌ها بازدید کننده هرساله به سختی به پارک ملی یلواستون سفر می‌کنند و به سمت مناظر بینظیر و مهیج کشیده می‌شوند. اما گروهی از دانشمندان علاقه‌مند به دیدن ماوراء مناظر طبیعی عادی، با استفاده از ساخت یک ربات غواص که برای کاوش در اکوسیستم میکروبها در زیر سطح دریاچه یلواستون، هستند.
در گذشته، تحقیقات در آب‌های پارک ملی یلواستون برای علم مفید واقع شده است. مطالعه‌ی یک گونه‌ی میکروبی به نام ترموس آکواتیکوس که در پارک یافت شده بود باعث شد تا به خاطر روش رمزگشایی DNA، در دهه ۱۹۷۰ میلادی، برنده جایزه نوبل شود. به دلیل اینکه این موجودات در دماهای بالا، که شبیه به دمای درون بدن ما است زندگی می‌کنند، دانشمندان بر این باوراند که شناخت فرایندهای متابولیک و فیزیولوژیکی آن ها می‌تواند به پیشرفت در زمینه تولید داروهایی برای مبارزه با سرطان، کمک کند. در ادامه‌ی این مقاله با مرجع تخصصی الکترونیک و رباتیک ، دیجی اسپارک همراه باشید.
علی رغم پتانسیل علمی مفید و با اهمیت این میکروبها، تخمین زده میشود که تنها یک درصد از آنها شناخته شداند. در دهه ۱۹۸۰، یک ربات نسبتاً با تکنولوژی پایین، برای فیلم برداری از شکلهای بینظیر صخرهها و برجهای کمینگاه در زیر آب استفاده میشد. اما از آن زمان به بعد، تحقیقات و جست‌وجو در دریاچه یلواستون متوقف شد. در راستای تلاش‌هایی برای تغییر دادن آن، سازمان GFOE در حال مشارکت و کار با انجمن یلواستون، پارک ملی یلواستون، مؤسسه اقیانوس گرافی وودز هُل، مؤسسه تحقیقاتی مونتری بِی آکواریوم و دانشگاه های مینسوتا ، برای ساخت یک ربات برای کاوش در اعماق دریاچه یلواستون است. این ربات برای ضبط تصاویری با کیفیت HD و جمع آوری نمونه‌های حساس زیستی طراحی شده است و در اندازه‌های ۳x3x4.5 فوت (۰٫۹۱×۰٫۹۱×۱٫۳۷ متر) و وزن ۶۰۰ پوند (۲۷۲ کیلوگرم) ، با قابلیت حمل بار ۱۲۰ پوند (۵۴ کیلوگرم) ساخته خواهد شد. تیم تحقیقاتی امیدوار هستند که ربات بتواند تا عمق ۴۹۲۰ فوت (۱۵۰۰ متر) ، که بیشتر از عمق مناسب برای کاوش در عمیق‌ترین نقطه‌ی دریاچه که تنها ۳۹۴ فوت (۱۲۰ متر) زیر سطح آب است، حرکت کند. دوربین HD بر روی ربات قرار گرفته و تصاویر شفافی از دریاچه را برای تیم تحقیقاتی خواهد فرستاد. محققان می‌توانند با استفاده از بازوی الکتریکی ۵ کاره‌ی تعبیه شده برو روی ربات، نمونه برداری انجام دهند. حسگر دما، نمونه بردار آّب و تجهیزات دیگر، برای آنالیز ترکیبات مایع گرم آبی درون زمین طراحی شده‌اند.
همچنین ربات یلواستون، به یک سیستم شنود ناوبری، یک ردیاب صوتی ۱۳۰ رنگی و ۶ موتور محرک مجهز خواهد شد.همانطور که ممکن است شما تصور کرده باشید، ساخت و در کنار هم قرار دادن چنین تجهیزات ویژه‌ای ارزان نخواهد بود. GFOE تخمین زده است که هزینه نهایی نزدیک به ۲۰۰۰۰۰ دلار آمریکا خواهد شد. سیستم موتور محرک ۴۵۰۰۰ دلاری، گران قیمت‌ترین قسمت این ربات است که در کنار بازوی رباتیک ۴۰۰۰۰ دلاری و دوربین HD 30000 دلاری قرار می‌گیرد. تیم تحقیقاتی تخمین می‌زنند که سنسورها ۲۵۰۰۰ دلار خواهند شد در حالی که تجهیزات ناوبری چیزی حدود ۲۰۰۰۰ دلار ارزش دارد.
بدون وجود سیستم نیروی بالابر با تولید کف فشرده و سیستم زنجیر و بند برای بستن ربات(هرکدام به قیمت ۱۵۰۰۰دلار)، این ربات مطمئنأ فقط به یک قطعه‌ی منظره‌ی گران قیمت در کف دریا تبدیل خواهد شد.
ربات یلواستون هم اکنون در مرحله جمع‌آوری هزینه برای شروع کار است. با وجود اینکه ۲۴ روز تا آغاز کار مانده، پول جمع‌آوری شده به ۳۴۰۰۰ دلار از ۱۰۰۰۰۰ دلار مورد نیاز رسیده است. GFOE می‌گویدکه یک خیّر، تک تک دلارهای جمع آوری شده را از طریق سایت‌های خیریه بدست آورده است؛ بدین معنی که کل ۱۰۰۰۰۰ دلار مورد نیاز برای تیم که از طریق سایت‌ها بدست آمده، پروژه را سرمایه گذاری خواهد کرد. این خیریه در قالب قبض‌های پرداختی از ۵ تا ۱۰۰۰۰ دلار در این سایت‌ها ارائه میشود. تیم تحقیقاتی امیدوار است که به خوبیِ کاوش در دریاچه یلواستون، بتواند از رباتشان، در طول عمرش، برای تحقیق در دریاچه‌های بزرگ دیگر استفاده کنند.
