آدمیزاد واقعا موجود ضعیفی هست . وقتی بچه هست نمیتونه یه پشه و ناک اوت کنه. وقتی بزرگتر میشه نمیتونه تنهایی تو اتاقش بخوابه.و همینجور میریم جلو تا وقتی که نمیتونه احساساتشو کنترل کنه! معلم سر کلاس میگه بیا پا تخته انگار انداختیش تو دیگ لبو.تو جلسه خواستگاری که دیگه نگو! آقا رو انگار شستی با آب آلبالو ! حالا فرض کنید ما آدمیزاد از کامپیوترمون رو بگیریم ! چه شود! دیگه وقتی بخوای اینترنت اکسپلورر بدبخت و (که اشتباهی روش کلیک کردی )ببندی از خجالت آب بشی و کلا باهاش یه عمر وب گردی کنی.در ادامه بطورعلمی بهتون میگم که چطور رایانه میتونه احساسات ما رو بخونه و پاسخ بده!
مردم بطور طبیعی برای بیان احساسات مانند لبخند و اخم کردن از چهره خود استفاده میکنند.در حال حاضر دانشمندان سنسورهایی طراحی کرده اند که با پوشیدن آن , احساسات را دقیقا به گیرنده ای مثل رایانه انتقال میدهد . طراحی این سیستم حاصل رمزگشایی احساسات صورت انسان است.
هدف این پروژه ایجاد تعامل بیشتر بین انسان و ربات بوده است.این تعامل برای مثال بدین گونه است که رایانه احساسات شما را دریافت میکند و پاسخ میدهدو دیگر مانند گذشته با سعی و خطا نیاز به تفهیم مفاهیم به رایانه نیست !
هدف نهایی این پروژه تجزیه و تحلیل احساسات صورت انسان بوسیله ی سنسور تصویری است .این سنسور با فیلم برداری کردن و تحلیل سیستماتیک ، احساس شما را به رایانه میدهد .سنسور تصویری بسیار پیچیده تر و گران قیمت تر از نسخه ی پوشیدنی آن است.
نسخه ی فعلی به جهت هزینه ی پایین تر برای شروع پروژه طراحی شده است که در آینده با تامین هزینه های مالی به نسخه پیچیده ارتقا می یابد. سنسور پوشیدنی بوسیله ی لایه هایی از نانو لوله های کربنی و الاستومرهای رسانا ساخته شده است تا در نهایت بتواند تشخیص دهد که فرد خندید یا اخم کرد! این سنسور فقط برای تشخیص احساسات مورد استفاده قرار نمیگیرد . کاربردهای دیگر این وسیله برای بررسی ضربان قلب ,تنفس و مشکلات گوارشی است.
پروژه سنسور پوشیدنی تشخیص احساسات , توسط سازمان نانوتکنولوژی آمریکا, دانشگاه مهندسی مواد آمریکا ,موسسه ی مهندسی پزشکی سامسونگ و دانشگاه کییونگی کره طراحی و ساخته شده است.
