فروشگاه اینترنتی یا فروشگاه مجازی؟

درک تفاوت این دو واژه که به ظاهر اکثر کاربران آن را یکی تلقی میکنند، کمی نیاز به توضیحات و درک یک سری ارزش‌ها دارد. روزگاری بود که هیچ کسی نمیدانست اینترنت به چه دردی میخورد، یا نمی توانستند درک کننده که میشود فیلم ویدیویی یا سریال یا یک لپ تاپ را از اینترنت خریداری کرد. نه اینکه فکر کنید زمان دوری را میگویم، همین ۱۰ سال گذشته، نه کمتر، تا سال ۱۳۹۰ هنوز اکثر کاربران با این موضوع آشنا نبودند. خودم یادمه وقتی که اول راهنمایی بودم، اینترنت دار شدیم، یه مودم به کامپیوتر خونه اضافه کردیم و الباقی به خط تلفن بود، بعد از کلی زمان انتظار و فش فش صدای تلفن ارتباط برقرار میشد. یه سری تنظیمات هم بود که باید روی مودم به صورت نرم افزاری انجام میشد که شامل نام کاربری و گذرواژه ای بود که از شرکت ارایه دهنده اینترنت تهیه کرده بودیم.

بعد از برقراری کانکشن

وقتی کانکت میشد، نه دیجی کالایی بود، نه کافه بازاری و نه ورزش ۳ و… اون روزها یاهو غول بازار بود، هم ایمیل داشت و هم سرچ و از اون جذاب‌تر یاهومسیج بود! اوج لذت چت کردن، یا با کسی که نمیشناختی یا با یه آشنا که آیدیشو داشتی و میتونستی چت کنی. خب بیایم زمان جلوتر، همینطور رفته رفته سرعت نفوذ اینترنت به منازل و دفاتر کاری بیشتر شد. تا اینکه در سال‌های ۱۳۸۲ به بعد تعدادی فروشگاه اینترنتی شکل گرفت. اون موقع‌ها نه قانونی بود و نه مرجع قانونی برای نظارت بر عملکرد این فروشگاه‌ها، عمده این فروشگاه‌ها هم سی دی دونی بودن، یعنی یه مشت فیلم و سریال و کارتون و نرم افزار میفروختن، نه که قانون کپی رایت نداشتیم واسه همین فقط به یه داپلیکیتور نیاز بود و السلام.

فروشگاه‌های اینترنتی و داستان دانشجوکیت

این دوران هم دورانی بود، یه چند سال بریم جلوتر، در سال ۱۳۸۵ تعداد این فروشگاه‌ها بیشتر شد، این وسط یک شرکتی بوجود اومده بود که با شرکت پست جمهوری اسلامی ایران قرارداد داشت و بسته را از فروشگاه اینترنتی تحویل میگرفت و در منزل تحویل گیرنده میداد و کاربر همان جا پول بسته‌ای که خریده بود را به مامور پستی پرداخت میکرد. خب شرایط سهل‌تری شده بود. در همین اوضاع در سال ۱۳۸۵ وب سایت دانشجو کیت تبدیل به فروشگاه اینترنتی شد. دانشجو کیت خودش تولید کننده بود و انواع کیت الکترونیکی و تجهیزات سرگرمی هدفمند تولید میکرد، از این رو تبدیل شد به یک فروشگاه آنلاین اینترنتی، فروشگاهی که ۲۴ ساعت شبانه روز و ۷ روز هفته باز بود. با توجه به رنج متنوع کالاهای تولیدی و متعلقات، حدود ۳ ماه زمان برد تا کل فروشگاه تکمیل و تجمیع شود.

در اون سال‌ها انتخابی جز شیوه پرداخت در منزل نداشتیم، بیش تر از یک سالی گذشت و در اواخر سال ۱۳۸۶ تصمیم گرفتیم که یک درگاه پرداخت آنلاین داشته باشیم. منم شروع کردم به سرزدن به بانک‌های مختلف، این نکته را هم بگم اون موقع هنوز بانک‌های دولتی به بخش خصوصی واگذار نشده بودند. ولی سه تا بانک خصوصی هم بود. به تمامی گزینه‌ها سر زدم ولی متاسفانه کسی متوجه نمیشد که اصلا من به چه چیزی نیاز دارم چه برسه به اینکه بخوان درگاه داشته باشن که ارایه بدن! تا اینکه دیدم راهی جز صبر نیست و انتخابی جز همان شیوه پرداخت برای سفارشات نداریم.

فروشگاه اینترنتی با فروشگاه مجازی چه تفاوتی دارد؟

فروشگاه اینترنتی آنلاین و فروشگاه مجازی ممکن است در ظاهر هیچ تفاوتی با همدیگر نکنند ولی در مدل کسب و کار و در عمل بسیار با هم متفاوت هستند. اولین و مهم‌ترین تفاوت در داشتن انبار مستقل است. در فروشگاه اینترنتی حتما یک انبار مستقل با موجودی یکسان در سایت وجود دارد. ولی در فروشگاه مجازی نه. دومین تفاوت در کالاها است، یعنی فروشگاه اینترنتی اکثر کالاهایش فیزیکی هستند ولی میتواند کالاهای مجازی و دانلودی را هم در بر بگیرد. اما اگر یک فروشگاهی فقط فایل موسیقی دانلودی یا خدمات مجازی ارایه میدهد میتواند نوعی از فروشگاه مجازی باشد.

پس در ابتدای امر، لازمه فروش کالاهای فیزیکی به صورت اینترنتی، فقط میتواند یک فروشگاه باشد ولی با تعریفی که در سال‌های دهه ۱۳۸۰ از فروشگاه اینترنتی میشد. البته در آن زمان اینقدر زیرساخت اینترنت و پهنای باند زیاد نبود که بتوان یک فروشگاه مجازی با کالاهای مجازی را به سادگی راه اندازی کرد. اما امروزه میبینیم که این تعاریف دچار تناقض شده‌اند، آنچنان که خود فروشگاه اینترنتی هم الان نمیدونه که تعریفش چیه! اینقدر نفوذ اینترنت بالاست و زیرساخت سرعتی محیا است و انواع سرویس‌های سایت ساز هم که در دسترس همگان هستند که هر کسی که فقط دلش خواسته اومده و یک فروشگاه راه اندازی کرده، این شیوه شروع با شرایط سال‌های قبل‌تر که گفتم میتونست یه استراتژی برای شروع باشه ولی امروزه همه چیز متفاوت شده است. غول‌های بزرگی همچون دیجی‌کالا و ایسام و مقداد آی تی و…. پا به این عرصه گذاشتن. دیگه اینجوری نیست که من دلم میخواد یه فروشگاه داشته باشم پس برم فروشگاه بزنم. درسته همه‌چیز در حال اینترنتی شدنه ولی بدون مطالعه و بررسی بازار و با سرمایه اندک نمیشه راه اندازی کرد.

رقابت فروشگاه های اینترنتی و فروشگاه مجازی – دیجی اسپارک

ولی با همه این‌ها کیه که درک کنه، تند و تند فروشگاه میاد بالا، فلانی فروشگاه داره، منم بزن، اصلا یه وقت زشت نباشه شما فروشگاه آنلاین ندارین؟؟؟! حالا این جماعت و این سایت و فروشگاه‌های مجازی که با سرعت زیادی دارن زیاد میشن، یه سری اصول و اخلاق را هم زیر پا میزارن، رسیدن به هدف به هر قیمت؟ هرج و مرج میشه، بازم خوبه گوگل حواسش هست به بعضی از حرکت‌ها. این اصولی که میگم شامل همین تفاوتیه که توی عنوان گفتم، اینا قراره فروشگاه اینترنتی باشن یا فروشگاه مجازی؟ وقتی وارد این جوجه‌سایت‌ها با چشم انداز میلیاردی میشیم، اکثرا یا بزرگترینن یا بهترینن یا خفن ترینن یا اولینن یا…. در هر صورت یک «ترین» دارند و از همه بدتر کالاها را موجود که ندارن هیچ، تازه میرن مطالب دیگران را میزدن و صفحهات سایت خودشونو درست می‌کنند.

اینجوری میشه که کاربرها هم گیج میشن که حالا به کدومشون اعتماد کنم؟ چون امروزه دیجی کالا انتظار کاربرها را تغییر داده، یکیشون سرعت ارساله، یعنی من به عنوان یک کاربر، سرعت ارسال کالایی که سفارش دادم و اینکه چند روز دیگه به دستم میرسه برام مهمه و روش حساب میکنم، حالا در همین حین یک فروشگاهی که مجازی هم هست اومده و فلان کالا را موجود زده و یک کاربری میاد و اون کالا را میخرد، حالا تازه طرف میخواد بره دنبال تهیه کردن کالا! آقا یک هفته گذشت پس چرا سفارش من نرسید؟ جنس گیر نیومده یا کرایه حملش ارزش تهیه نداشته، اگر شما یه همچین خریدی کرده باشین، و تمامی برنامه ریزی‌هاتون اینجوری بهم خورده باشه، حالا به کدون فروشگاه میخواین اعتماد کنید؟

کدام فروشگاه اینترنتی؟ – دیجی اسپارک

چهارچوب‌های ذهنی کاربر

یک همچین کارهایی که به لطف و همت دوستان فروشگاه مجازی دار بوجود میاد، باعث میشه که چهارچوب‌های ذهنی کاربران به هم بریزه، ما در دانشجوکیت تماس‌های ورودی مان حکایت از این موضوع دارد. دانشجوکیت یک کسب و کار ۳۵ ساله است و در بسیاری از شهرهای دور افتاده کالاهای دانشجوکیت تهیه شده و با آن آشنا هستند و در فروشگاه دانشجو کیت که یک فروشگاه اینترنتی است، سرمایه گزاری شده و تمامی موجودی سایت با موجودی انبار یکسان است، این اصلی بوده است که از ابتدای ورود به دنیای اینترنت رعایت کرده‌ایم و خواهیم کرد، چون مدل کسب و کار دانشجو کیت اینطوری تبیین شده است. حالا این تماس‌های ورودی که از چت و ایمیل و تماس تلفنی و … شکل میگیره، شامل این سوال کلی است «آیا این کالا که برای خرید فعاله توی انبار موجود دارید؟»

به نظر شما چرا باید ذهن کاربر به این مرحله برسه؟ دانشجو کیت یک کسب و کار یک ساله یا نوجوان نیست. این‌ها یکی از خرابکاری‌های نسل فروشگاه‌های اینترنتی با چشم انداز میلیاردی است. در صنف خودمون هم داریم، سلام و علیک هم داریم با هم ولی کیه که به فکر آینده و به فکر بار مسئولیت اجتماعی باشه؟

این پست را نوشتم که یک گپی زده باشم و اینکه برخی از کاربرها حداقل تفاوت این دو واژه براشون مشخص بشه، سوالاتتون را توی کامنت‌ها اعلام کنید. باعث دلگرمی خواهد بود.